نیمه شب کوبید بر در گفت: عاشق خانه هست؟
متهم هستی و جرمت دیدن جانانه هست
بعد بستند دست و پایم را به موی دلبران
گفت: این اسیر زلف همچون شانه است
گفتم اندر دادگاه عشق از بهر دفاع
بیگناهم چون مقصر این دل دیوانه است
لیک از من شاهد و برهان و مدرک خواستند
پاسخش دادم که شاهد ساغر و پیمانه است
گفت: چون پیمانه هر لحظه در دست کسی است
پیش قانون ناشناس و بیخود و بیگانه است
بعد طبق حکم عشق و عاشقی از بندها
گفت: با حبس ابد محکوم در میخانه است
گفتمش: گر یار بوسیدم چه باشد کیفرم؟
گفت: کیفر سوختن چون کیفر پروانه است
گفتمش من حاضرم سوزم به شرط بوسه ای!
سوختن از بهر جانان کاری بس مردانه است
گفت: حکم اندر بر دیوانه بی ارزش بود
از دفاع متهم معلوم شد دیوانه است
